Όσον αφορά το Πεισιστράτειο Τελεστήριο, τα σημαντικότερα ζητήματα που διερευνήθηκαν αφορούν: α) στη στάθμη του βραχώδους υποβάθρου, β) στη δομή της θεμελίωσης (στερεοβάτης, ευθυντηρία και σωζόμενοι αναβαθμοί), η οποία σώζεται σχεδόν πλήρως στην ανατολική περιοχή του Σηκού και του Προστώου, πλήρως στη βόρεια όψη, μερικώς στη νότια ενώ στη δυτική διατηρούνται τα λαξεύματα στο βράχο που υποδηλώνουν την θέση του τοίχου, γ) στις επεμβάσεις που δέχτηκαν οι Πεισιστράτειες στρώσεις για τη συναρμογή τους με την Περίκλεια επέκταση, δ) στο δάπεδο του προστώου (κρατευτές και πλάκες), και ε) στο επιχωμένο δυτικό τμήμα του Πεισιστράτειου Σηκού (θεμελίωση των κιόνων, το Ανάκτορον και το μυκηναϊκό μέγαρο).
Από τα νέα στοιχεία που προέκυψαν, παρουσιάζεται εδώ ως παράδειγμα, απόσπασμα από τον Πίνακα 3 της μελέτης του Noack (1927), επί του οποίου σημειώνονται οι θέσεις που αντιστοιχούν στα σχέδια των τομών που δίνονται στην εν λόγω μελέτη. Στο ίδιο σχέδιο χωροθετούνται οι ανασκαφικές τομές που περιγράφονται στα ΑΔ του 1931 και 1933-34.
Από την κατασκευαστική ανάλυση προκύπτουν συμπεράσματα και προτάθηκε αναπαράσταση σε σχέση με α) τα πλάτη των λίθων της ευθυντηρίας του Πεισιστράτειου τοιχοβάτη (η οποία αντιστοιχεί στην ανώτερη στρώση του στερεοβάτη του Περίκλειου θυραίου τοίχου), β) στα πλάτη των λίθων της υπερκείμενης στρώσης (α΄ αναβαθμού του Πεισιστράτειου τοιχοβάτη ή ευθυντηρίας του Περίκλειου θυραίου τοίχου) καθώς και γ) στα μήκη των λίθων των επιμέρους στρώσεων.
Ενδεικτικά, παρουσιάζεται εδώ ως παράδειγμα η αναπαράσταση της Περίκλειας ευθυντηρίας επί του στερεοβάτη του Πεισιστρατείου Τελεστηρίου.
