Πολιτικός Μηχανικός (Α.Π.Θ.), μέλος (Τ.Ε.Ε.) και κάτοχος διδακτορικού διπλώματος από το Α.Π.Θ. και Μάστερ στις αποκαταστάσεις ιστορικών κτιρίων και πόλεων από το Καθολικό Πανεπιστήμιο της Λουβαίν (Katholieke Univ. Leuven), στο Βέλγιο. H διδακτορική της διατριβή έχει θέμα: Τοιχοποιία από πηλό: Πειραματική διερεύνηση μηχανικών και φυσικών χαρακτηριστικών δομικών μονάδων και τοίχων από Συμπιεσμένες Ωμοπλίνθους και είναι η μοναδική στον τομέα των χωμάτινων κατασκευών που έχει γίνει μέχρι σήμερα στην Ελλάδα. Είναι εμπειρογνώμονας του Διεθνούς Επιστημονικού Συμβουλίου για την Χωμάτινη Αρχιτεκτονική Κληρονομιά ΙSCEAH του ICOMOS. Το γνωστικό της αντικείμενο αφορά στην τεχνολογία δόμησης χωμάτινων κατασκευών και έχει σχετικό ερευνητικό έργο και δημοσιεύσεις σε διεθνή και ελληνικά επιστημονικά περιοδικά και συνέδρια. Διετέλεσε κριτής στο διεθνές επιστημονικό περιοδικό Construction & Building Materials, εκδ. Elsevier. Από το 1997 έως το 2010 παρείχε αυτόνομο διδακτικό έργο στα ΤΕΙ Σερρών και Θεσσαλονίκης ενώ ταυτόχρονα, εργαζόταν ως ιδιώτης ή απασχολούνταν με συμβάσεις εργασίας σε Εφορείες Βυζαντινών Αρχαιοτήτων, και συμμετείχε σε πλήθος ερευνητικών προγραμμάτων του Α.Π.Θ.. Από το 2002 έως το 2011, διετέλεσε υπάλληλος ΙΔΑΧ της Τεχνικής Υπηρεσίας του Α.Π.Θ. Από το 2011 έως το 2021 μόνιμη υπάλληλος του Υπουργείου Ανάπτυξης και Επενδύσεων, της Γενικής Γραμματείας Βιομηχανίας, ενώ κατείχε θέση ευθύνης, το 2014 και από το 2019 έως το 2021. Από το 2021 και έπειτα είναι μόνιμη υπάλληλος του Τμήματος Μελετών της Διεύθυνσης Αναστήλωσης Αρχαίων Μνημείων του ΥΠΠΟ. Η Γεωργία, αναφορικά με τον αρχαιολογικό χώρο της Ελευσίνας, συμμετείχε στην σύνταξη της μελέτης «Ανάλυση και χαρακτηρισμός των αυθεντικών κονιαμάτων της θεμελίωσης του Ρωμαϊκού Σιρού της Ελευσίνας και σχεδιασμός νέων για την στερέωση αυτής», στη σύνταξη τεχνικών προδιαγραφών και στην επίβλεψη της υπηρεσίας των σχετικών εργαστηριακών δοκιμών.
