Ο επισκέπτης έχοντας διασχίσει τα Μικρά Προπύλαια, διακρίνει στα δυτικά −κάτω από τον επιβλητικό βράχο− τον τριγωνικό περίβολο και το ναό του Πλουτωνείου. Η πρόσβαση εντός του περιβόλου γίνεται μέσω εισόδου στη νοτιοανατολική γωνία του, όπου υπήρχε θύρα, το κατώφλι της οποίας ακόμη σώζεται.
Σήμερα από τα κατάλοιπα του αρχικού ναΐσκου του 6ου αι. π.Χ. παραμένουν εμφανείς μόνο 5 μικροί ελευσινιακοί λίθοι του βόρειου και του δυτικού τοίχου. Οι υπόλοιποι ορατοί δόμοι από πωρόλιθους ανήκουν είτε στο ναό του 4ου αι. π.Χ., είτε στη νεότερη ρωμαϊκή φάση μετασκευής του.
Η άνω επιφάνεια των βραχωδών πρανών του Πλουτωνείου καλύπτεται πλέον σε μεγάλο βαθμό από βλάστηση (κυρίως φραγκοσυκιές). Στα μέτωπα των πρανών υπάρχουν επισφαλή και επικρεμάμενα τεμάχια βράχου, τα οποία όντας εκτεθειμένα σε συνθήκες αποσάθρωσης (όμβρια, ριζικό σύστημα φυτών κ.λπ.), υπάρχει κίνδυνος να αποκολληθούν. Πρόβλημα γενικής ευστάθειας εντοπίζεται μόνο στο δυτικό εκ των τριών αβαθών σπηλαιωμάτων του βράχου, όπου υπάρχει κίνδυνος κατάρρευσης τμήματος της οροφής του, λόγω ενδεχόμενης αστοχίας (θραύσης) του βραχώδους “πεσσού” που την στηρίζει. Την κρισιμότητα του συγκεκριμένου σπηλαιώματος ενισχύει ο μεγάλος βαθμός κερματισμού του πετρώματος στο μέτωπο της βόρειας όψης του.
Η αντιμετώπιση και ανάσχεση των εν λόγω επικινδυνοτήτων είναι αναγκαία, τόσο για την ασφάλεια των επισκεπτών, όσο και για την αποφυγή πρόκλησης φθορών/ βλαβών στον υποκείμενο ναό του Πλουτωνείου.
